به گزارش راهبرد معاصر؛ یکی از ابزارهای موثر در این مسیر، آنتیاکسیدانها هستند؛ ترکیباتی که با محافظت از سلولها، از فرسایش زودهنگام آنها جلوگیری میکنند. در این مطلب با نقش دقیق آنتیاکسیدان در پیشگیری از پیری زودرس، منابع آن در تغذیه، نحوه عملکرد و نکات مهم درباره مصرف آنها آشنا میشویم.
آنتیاکسیدان چیست و چه نقشی در بدن دارد؟
آنتیاکسیدانها موادی هستند که از سلولهای بدن در برابر آسیب ناشی از رادیکالهای آزاد محافظت میکنند. رادیکالهای آزاد، مولکولهایی ناپایدار با الکترونهای ناقص هستند که بهصورت طبیعی در فرایندهای متابولیکی بدن تولید میشوند. با این حال، عوامل خارجی مانند آلودگی هوا، اشعه UV، مصرف دخانیات، غذاهای فراوریشده و استرس میتوانند تولید رادیکالهای آزاد را بهشدت افزایش دهند.
زمانی که تعداد رادیکالهای آزاد بیش از توان دفاعی بدن باشد، شرایطی به نام «استرس اکسیداتیو» رخ میدهد. استرس اکسیداتیو یکی از عوامل اصلی پیری سلولی، تخریب بافتها و در نهایت، پیری زودرس است. آنتیاکسیدانها با خنثیکردن این رادیکالهای آزاد، مثل سپری محافظ عمل کرده و از آسیبهای سلولی جلوگیری میکنند.
ارتباط بین رادیکالهای آزاد و پیری زودرس
تحقیقات علمی طی دهههای اخیر نشان دادهاند که تجمع آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد در طول زمان میتواند ساختار DNA، پروتئینها و چربیهای سلولی را تخریب کند. این فرآیند باعث ضعیفشدن عملکرد سلولها و کاهش توانایی بازسازی آنها میشود.
نتیجه نهایی این آسیبها، بروز نشانههای زیر است:
چین و چروک زودرس پوست
کاهش خاصیت ارتجاعی پوست
لکهای پوستی مرتبط با سن
کاهش عملکرد ارگانهای داخلی
ضعف سیستم ایمنی
برای مثال، فردی که بهصورت روزانه در معرض آفتاب شدید قرار میگیرد ولی پوست خود را محافظت نمیکند، بهسرعت علائم پیری را در پوست خود مشاهده خواهد کرد. در حالی که مصرف منظم آنتیاکسیدانها (از طریق غذا یا مکمل) میتواند تا حد زیادی از این روند جلوگیری کند.
انواع مهم آنتیاکسیدانها و نقش هرکدام
در بدن ما انواع مختلفی از آنتی اکسیدانها فعالیت میکنند. برخی از آنها توسط بدن تولید میشوند و برخی دیگر باید از طریق تغذیه وارد بدن شوند. آشنایی با رایجترین آنها میتواند به ما در انتخاب آگاهانهتر کمک کند.
ویتامین C
از مهمترین آنتیاکسیدانهای محلول در آب است که به خنثیسازی رادیکالهای آزاد در مایعات بدن کمک میکند. همچنین در ساخت کلاژن نقش دارد که نوعی پروتئینی کلیدی برای سلامت پوست و انعطافپذیری آن است.
منابع غذایی: مرکبات (پرتقال، لیمو، نارنگی)، فلفل دلمهای، توتفرنگی، کیوی، کلم بروکلی
ویتامین E
ویتامینی محلول در چربی که از غشای سلولی در برابر تخریب محافظت میکند. یکی از مهمترین ترکیبات در کرمهای ضدچروک نیز همین ویتامین است.
منابع غذایی: بادام، فندق، روغن آفتابگردان، دانهها، اسفناج
بتاکاروتن
پیشساز ویتامین A است و به تقویت بینایی، حفظ سلامت پوست و سیستم ایمنی کمک میکند. بتاکاروتن بهویژه در برابر اثرات مخرب نور خورشید موثر است.
منابع غذایی: هویج، کدو حلوایی، سیبزمینی شیرین، زردآلو
سلنیوم
عنصری کمیاب، اما بسیار قدرتمند در مبارزه با استرس اکسیداتیو. تحقیقات نشان میدهد سلنیوم میتواند به کاهش روند تخریب DNA کمک کند.
منابع غذایی: گردو، تخممرغ، ماهی تُن، قارچ، غلات کامل
پلیفنولها
ترکیبات گیاهی فعالی هستند که در چای سبز، شکلات تلخ و انواع میوهها یافت میشوند. این مواد توانایی بالایی در خنثیسازی رادیکالهای آزاد دارند و تاثیر مثبتی بر سلامت قلب نیز دارند.
نقش آنتیاکسیدانها در سلامت پوست
پوست بهعنوان بزرگترین اندام بدن، اولین سد دفاعی در برابر عوامل محیطی است. بههمیندلیل بیشترین تاثیر را از استرس اکسیداتیو میگیرد. مصرف آنتیاکسیدانها چه بهصورت خوراکی و چه موضعی میتواند پوست را در برابر اثرات پیری محافظت کند.
ویتامین C با تحریک ساخت کلاژن، پوست را صافتر و روشنتر میکند.
ویتامین E مانع از تخریب سلولهای پوستی بر اثر تابش نور خورشید میشود.
بتاکاروتن پوست را در برابر اشعه ماورای بنفش مقاومتر میکند.
برای مثال، فردی که بهطور منظم از ترکیبی از ویتامین C و E در رژیم غذایی خود استفاده میکند، کمتر در معرض ایجاد لک و چروکهای عمیق خواهد بود.
آیا فقط تغذیه کافی است؟
اگرچه مصرف مواد غذایی حاوی آنتیاکسیدان پایهی اصلی محافظت در برابر پیری زودرس هستند، اما نباید فراموش کرد که سبک زندگی نیز نقش مهمی دارد. ترکیب تغذیه مناسب با رفتارهای سالم، بهترین نتیجه را خواهد داشت.
نکاتی تکمیلی برای حمایت از عملکرد آنتیاکسیدانها:
خواب کافی (حداقل ۷ ساعت در شبانهروز)
ورزش منظم با شدت متوسط
مدیریت استرس (یوگا، مدیتیشن، تنفس عمیق)
پرهیز از دخانیات و الکل
استفاده از ضدآفتاب حتی در روزهای ابری
بهعبارتی، آنتیاکسیدانها مانند تیم نجات هستند، ولی اگر خودمان مرتب آتش در بدنمان روشن کنیم (با استرس، تغذیه ناسالم یا سیگار)، کار آنها بهتنهایی کافی نخواهد بود.
مکملها؛ آری یا نه؟
سوال رایج این است که آیا برای دریافت آنتیاکسیدان، باید مکمل مصرف کنیم یا فقط از طریق غذا کفایت میکند؟
پاسخ ساده نیست. در حالت ایدهآل، دریافت این ترکیبات از طریق غذا کافی و ایمن است. اما در برخی شرایط (مثل زندگی در مناطق آلوده، رژیم غذایی محدود، یا افزایش سن)، مکمل میتواند مفید باشد.
نکات مهم درباره مکملها:
حتماً زیر نظر پزشک یا متخصص تغذیه مصرف شوند.
مصرف بیشازحد برخی آنتیاکسیدانها (مثلاً ویتامین A یا E) میتواند سمی باشد.
مکمل، جایگزین تغذیه نیست، بلکه مکمل تغذیه است.
ترکیب آنتیاکسیدانها در رژیم روزانه چگونه باشد؟
برای بهرهبردن از مزایای آنتیاکسیدانها، لازم نیست دنبال برنامههای عجیب یا رژیمهای پیچیده باشید. با چند تغییر ساده، میتوان روزانه مقدار مناسبی دریافت کرد:
صبحانه با میوه تازه، نان سبوسدار و مغزها
ناهار با سبزیجات پخته یا خام رنگارنگ و منابع پروتئین کمچرب
میانوعده با چای سبز و شکلات تلخ ۷۰ درصد
شام سبک با حبوبات، سبزیجات و روغن زیتون
این ترکیب ساده، بدن را بهطور طبیعی در برابر پیری زودرس مقاوم میکند.
سخن پایانی
پیری بخشی طبیعی از زندگی است، اما اینکه چگونه پیر میشویم و با چه سرعتی، تا حد زیادی در اختیار خود ماست. آنتیاکسیدانها با مقابله با استرس اکسیداتیو، از سلولها محافظت و به ما کمک میکنند تا جوانتر، شادابتر و سالمتر بمانیم.
با انتخابهای ساده و هوشمندانه در تغذیه، خواب، تحرک و آرامش ذهنی، میتوان سالهای عمر را باکیفیتتر تجربه کرد. شاید نتوان عقربههای ساعت را متوقف کرد، اما میتوان کاری کرد که با هر تیکتاک، زیبایی و تندرستیمان کم نشود. / همشهری