علل درج رژیم صهیونیستی در لیست سیاه ملل متحد

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ کشتار بیش از 36 هزار زن و کودک بی گناه فلسطینی در نوار غزه سبب زیر سؤال رفتن اصالت و کارکرد بسیاری از سازمان‌ها، رژیم‌ها و نهادهای بین‌المللی نزد افکار عمومی و جامعه جهانی شده است. احکام دادگاه لاهه مبنی بر پایبند نبودن رژیم صهیونیستی به معاهده منع نسل کشی، توقف فوری جنگ رفح و تشکیل کمیته حقیقت یاب برای بررسی اتهام جنایت جنگی علیه سران رژیم صهیونیستی نشان دهنده تمایل جامعه جهانی برای محاکمه مسئولان جنایتکار این رژیم برخلاف خواست آمریکا و تروئیکای اروپایی است. 

در آخرین اقدام نمادین، سازمان ملل متحد ارتش صهیونیستی را به اتهام کشتار کودکان فلسطینی در ردیف جنایتکاران بزرگ تاریخی مانند داعش و القاعده قرار داد و آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد این خبر را هفتم ژوئن به اطلاع هیئت نمایندگی رژیم صهیونیستی رساند. پیش از صدور این حکم، دیده بان حقوق بشر با استناد به سیاهه اقدامات ضدانسانی تل‌آویو در غزه خواستار قرار گرفتن نام این رژیم در «فهرست ننگین سازمان ملل متحد» شده بود.

 
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در واکنشی غیرحرفه‌ای مدعی شد «سازمان ملل متحد با اتخاذ این تصمیم در اصل خود را در لیست سیاه قرار داده است».

افزایش موارد نقض کنوانسیون منع نسل کشی و نقض آشکار حقوق بشر از سوی رژیم صهیونیستی حتی صدای متحدان آمریکایی- اروپایی تل‌آویو را درآورده است

در هشت ماه اخیر ارتش صهیونیستی از هیچ اقدامی برای کشتار و از بین بردن عزت نفس شهروندان فلسطینی خودداری نکرده است. طبق گزارش منتشر شده از سوی دادستان دادگاه بین‌المللی لاهه، ارتش صهیونیستی به جلوگیری از ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه و استفاده از سلاح گرسنگی برای تسلیم کردن مردم غیرنظامی در این باریکه متهم است. در نبرد «طوفان الاقصی» صهیونیست‌ها بارها به بهانه هدف قرار دادن مراکز فرماندهی یا محل استقرار نیروهای صهیونیست در غزه بیمارستان، مساجد، مدارس و حتی مراکز وابسته به «آنروا» را هدف قرار دادند و تعداد زیادی از افراد غیرمسلح را به شهادت رساندند. تکرار این تراژی در میدان غزه سبب شد نیروهای ضدجنگ و حامی مقاومت در سراسر جهان به خیابان‌ها بیایند و یکپارچه خواستار توقف جنگ غزه شوند.

 
 در آخرین جنایت شکل گرفته به وسیله ارتش صهیونیستی، نیروهای این رژیم در ماشین‌های حامل کمک‌های بشردوستانه مخفی شدند و پس از کشتار وسیع غیرنظامیان در اردوگاه آوارگان «النصیرات»، چهار اسیر صهیونیست را پس از ماه‌ها آزاد و آن را پیروزی بزرگ به افکار عمومی داخل رژیم صهیونیستی القا کردند. در بمباران این اردوگاه دست کم 210 نفر کشته و 400 نفر دیگر زخمی شدند. برخی تحلیلگران معتقدند، این جنایت می‌تواند مقدمه‌ای برای تکرار حملات مشابه به بهانه آزادسازی اسیران صهیونیست در میان غیرنظامیان فلسطینی باشد. این اتفاق همچنین می‎‌تواند روند اعتراضات خانواده‌ اسیران و اقدام سیاسی مخالفان برای ساقط کردن نتانیاهو از اریکه قدرت را تسریع کند.

 
افزایش موارد نقض کنوانسیون منع نسل کشی و نقض آشکار حقوق بشر از سوی رژیم صهیونیستی حتی صدای متحدان آمریکایی- اروپایی تل‌آویو را درآورده است. ماه گذشته میلادی جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا تحت تأثیر فشار سیاسی از سوی جناح چپ حزب دموکرات در مصاحبه با سی.ان.ان به انتقاد از سیاست‌های تهاجمی رژیم صهیونیستی در جنوب غزه پرداخت و اعلام کرد، اگر ارتش این رژیم حمله گسترده به رفح را آغاز کند، آمریکا صادرات تسلیحات و مهمات تهاجمی را به مقصد فلسطین اشغالی متوقف خواهد کرد.

 
پیش تر نمایندگان ترقی خواه مجلس نمایندگان آمریکا با بیان جنایت های ارتش صهیونیستی در غزه خواستار توقف کمک‌های تسلیحاتی آمریکا به تل‌آویو شده بودند، اما این درخواست مورد توجه ساکنان کاخ سفید قرار نگرفت. بایدن به خوبی آگاهی دارد خطر دشمنی با لابی‌های حامی رژیم صهیونیستی بسیار بیشتر از توجه نکردن به مطالیات گروه‌های تجدیدنظر طلب است؛ به همین دلیل دموکرات‌ها ترجیح می‌دهند سیاست مضحک ارسال همزمان سلاح و غذا به فلسطین اشغالی را دنبال کنند.

بهره سخن

ناکامی جامعه جهانی برای متقاعد کردن سران صهیونیست با هدف توقف ماشین جنگی رژیم صهیونیستی در غزه سبب تداوم نسل‌کشی سازمان یافته فلسطینیان در سرزمین‌ مادری‌شان شده است. کشتار اردوگاه «النصیرات» نخستین و آخرین اقدام ضدانسانی در نوار غزه نیست و می‌تواند مقدمه‌ای برای تکرار این جنایت به بهانه آزادسازی اسیران باشد. در چنین شرایطی لازم است کشورهای اسلامی در قالب سازمان همکاری اسلامی، گروه «D8» و ... با همراهی کشورهای حامی فلسطین همچون آفریقای جنوبی، اسپانیا و ایرلند زمینه ایجاد ائتلاف سیاسی- حقوقی را علیه تل‌آویو فراهم آورند. 

این ائتلاف فراگیر باید با تأکید بر اصولی همچون قطع روابط سیاسی، اقتصادی و نظامی با رژیم صهیونیستی، خواستار صدور قطعنامه الزام آور از سوی شورای امنیت با هدف پایان یافتن جنگ در منطقه شود. کنترل نشدن آتش جنگ در غزه می‌تواند زمینه ساز گسترش آن در سایر منطقه، به ویژه مرز مشترک لبنان و فلسطین اشغالی باشد. تجربه تاریخی تجاوزهای فرامرزی رژیم صهیونیستی یادآور این نکته برای اهالی غرب آسیاست که اگر جامعه جهانی جلوی تجاوزات ارتش صهیونیستی را نگیرد، جنایت های صهیونیست‌ها در شهرهای جنوبی لبنان تکرار خواهد شد.