به گزارش راهبرد معاصر؛ رنگی که میبینیم، حاصل تعامل نور با مواد مختلف است. ذرات ریز گردوغبار که با نور ستارگان روشن میشوند، سحابیهای بازتابی آبی را پدید میآورند. ابرهای گازی که اتمهایشان با نور فرابنفش ستارگان برانگیخته میشوند، سحابیهای نشری سرخرنگ را تشکیل میدهند. ابرهای گردوغباری که در برابر نور پسزمینه ستارگان واقع شدهاند، نورها را سد میکنند و بنابراین تاریک به نظر میرسند.
قلبالعقرب (Antares، آلفا عقرب) ابرغول سرخ و یکی از ستارگان روشن در آسمان شب است که این شبها در آسمان جنوبی با رنگ سرخ دیده میشود. تلألؤ سرخ آن بین ابرهای زرد و قرمز در سمت راست-بالای تصویر مشخص است. این ستاره سنگین در آخرین مرحله زندگی خود قرار دارد و حداکثر تا یک میلیون سال دیگر، منفجر خواهد شد. اندکی بالاتر و در سمت چپ قلبالعقرب، خوشه ستارهای کروی M۴ را میتوانید تشخیص دهید که سن مشابهی با کهکشان خودمان، راهشیری دارد.
منظومه ستارهای رو- مارافسای (حوا) در مرکز سحابی انعکاسی آبی سمت چپ قرار دارد و سحابی بازتابی متفاوتی به نام IC ۴۶۰۵، درست پایینتر از مرکز تصویر، اندکی به سمت راست دیده میشود. این ابرهای ستارهای بهمراتب رنگارنگتر از آنی هستند که انسان میتواند ببیند، زیرا نور را در سراسر طیف الکترومغناطیسی میتابانند. متأسفانه زیبایی این منطقه جز عکاسی بلندمدت با تلسکوپ، آشکار نمیشود.
شایان ذکر است پدیده نجومی متناظر با «قمر در عقرب» زمانی اتفاق میافتد که ماه به نزدیکی ستاره قلبالعقرب (جسم نارنجی-قرمز سمت راست تصویر) میرسد و البته از نظر نجومی، خاصیتی (مثبت یا منفی) ندارد. / خبرآنلاین