به گزارش «راهبرد معاصر»؛ یکی از نکاتی که به ویژه در بحبوحه و پس از جنگ تحمیلی 12 روزه علیه کشورمان بارها از سوی مقامهای غربی و به طور خاص رژیم صهیونیستی مورد تأکید قرار گرفته، نابودسازی توان هسته ای و موشکی ایران است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی به تازگی اعلام کرد، جدای از نابودشدن توان هسته ای ایران، این کشور باید با محدودیت های جدی در حوزه موشکی مواجه شود و بُرد موشکهایش بیش از 480 کیلومتر نباشد.
وی مدعی شد، موشک های ایرانی تهدیدی علیه رژیم صهیونیستی هستند. با وجود این، مرور تحولات سالهای اخیر و البته جنگ 12 روزه و فضای پس از آن، واقعیتی را فریاد می زند و آن اینکه توان هستهای و قدرت موشکی ایران هیچکدام نابودشدنی نیستند؛ موضوعی که به طور خاص تحت تاثیر سه مؤلفه بنیادین و راهبردی است:
طیف های قابل توجهی از مردم کشورمان اکنون بیش از هر زمان دیگری حامی توسعه توان موشکی و هسته ای ایران هستند
نخست، اینکه قدرت موشکی و هسته ای ایران کاملاً درونزا و با تکیه بر توانمندی های بومی توسعه یافته اند. در این چارچوب، ایران در حوزه های یادشده هزاران متخصص و تکنسین دارد که می توانند نیازهای کشور را رفع کنند و هر اقدام خصمانه با هدف ضربه زدن به قدرت کشور را در این حوزه ها ناکام بگذارند. درست است رژیم اشغالگر قدس در آغاز جنگ 12 روزه شماری از دانشمندان هسته ای و فرماندهان رشید کشورمان را به شهادت رساند، ولی باید پرسید آیا این موضوع موجب شده است تا حوزه های قدرتِ یادشده از بین بروند؟ اکنون دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا و اروپایی ها به شدت دنبال این هستند مذاکرات هسته ای با ایران از سرگرفته شود. اگر واقعا اطمینان دارند توان هسته ای ایران را نابود کرده اند، مذاکره برای چیست؟
در حوزه موشکی نیز شاهد بودیم در جنگ 12 روزه، به اعتراف منابع آگاه، کار حتی به جایی نرسید که ایران درِ انبارهای موشکی خود را باز کند و عمده ضربات به اشغالگران صهیونیستی را به وسیله موشکهایی که تازه تولید می شدند، به فلسطین اشغالی زد. از این رو، ماهیت درون زا و ایرانیِ قدرت کشورمان در حوزه های موشکی و هسته ای را نمی توان از بین برد.
دوم، اینکه طیف های قابل توجهی از مردم کشورمان اکنون بیش از هر زمان دیگری حامی توسعه توان موشکی و هسته ای ایران هستند. در واقع، توسعه قدرت موشکی و هسته ای ایران، صرفاً پروژه ای موقت نیستند و از حمایت جدی مردمی برخوردارند. موضوعی که به ویژه در بحبوحه جنگ 12 روزه جلوه های عینی خود را به نمایش گذاشت.
حمایت گسترده مردمی از قدرت موشکی و هسته ای ایران، یکی از مهمترین محرک هایی است که سبب می شود قدرت کشور در حوزه های یادشده افزایش یابد. در حقیقت، مردم اکنون به خوبی فهمیده اند دستاوردهای ایران در عرصه های یادشده، بنیان بازدارندگی کشورمان را تشکیل میدهند و نباید نسبت به آن غفلت کرد.
سوم، اینکه ایران در زمره کشورهایی در جهان است که از بنیان های علمی و صنعتی قابل ملاحظه ای برخوردار است. در حقیقت، ایران در فضای سال ها تحریم، به خوبی توانسته است از ظرفیت های جامعه علمی خود بهره ببرد و با تکیه بر آنها، قدرت خود را در حوزه های گوناگون تقویت کند. این موضوع سبب شده است تا توسعه توان هسته ای و موشکی، صرفاً جلوه ای از قدرت علمی و صنعتی ایران باشد.
به همین دلیل است، شاهدیم بسیاری از اندیشکده های غربی تأکید می کنند ایران به دلیل ظرفیت های علمی خود از بسترهای زیادی برای تبدیل شدن به قدرت مطرح جهانی برخوردار است. پایه و بنیان علمی و صنعتی کشور، زمینه های مساعدی را برای توسعه توان موشکی و هسته ای فراهم می کند و اینطور نیست با بمباران بشود این حوزه ها را تضعیف و نابود کرد.