مضمون نامه محرمانه رهبر انقلاب به اوباما چه بود؟-راهبرد معاصر
انتقاد آیت‌الله مدرسی از گرانی‌ها و افزایش سقط جنین تجمع ضدصهیونیستی مردم تهران مقابل دفتر سازمان ملل محسن رضایی: اروپا بزرگترین بازنده آمدن ترامپ است عارف: عزم ایران و روسیه بر توسعه روابط در بالاترین سطح استوار است خطیب نماز جمعه تهران: شورای حکام در خط رژیم آدمکش صهیونیستی حرکت می‌کند پزشکیان: با نگاه بسیجی می‌توان برای کشور عزت‌آفرینی کرد وزیر کشور: پرونده انتصاب استانداران هفته آینده بسته می‌شو‌د پزشکیان: حل مشکل ناترازی‌ها با روند‌های اداری امکان‌پذیر نیست سرلشکر سلامی: مردم ایران مطمئن باشند که انتقام خود را از اسرائیل خواهیم گرفت پزشکیان: مهم‌ترین مولفه توسعه پایدار در کشور افزایش سطح سلامت مردم است اسماعیل شوشتری، وزیر اسبق دادگستری درگذشت واکنش شریعتمداری به انتشار شعری به نام رهبری: غفلت کردیم وزیر علوم: ۱۵۰ دانشجوی تعلیقی را بی سر و صدا برگرداندیم پزشکیان: برای خدمتگزاری به مردم آمده‌ایم؛ قرار نیست بر آنها تحکم کنیم پزشکیان: با هیچ کشوری خصومت نداریم، اما قطعا زیر بار زور هم نخواهیم رفت

مضمون نامه محرمانه رهبر انقلاب به اوباما چه بود؟

باراک اوباما در بخشی از کتاب تازه خود «سرزمین موعود» به ماجرای نامه محرمانه رهبر معظم انقلاب به خود اشاره و محتوای آن را بازگو کرده است.
تاریخ انتشار: ۲۰:۰۱ - ۲۹ آبان ۱۳۹۹ - 2020 November 19
کد خبر: ۶۷۴۳۹

به گزارش راهبرد معاصر همزمان با انتشار کتاب خاطره های رئیس جمهوری پیشین آمریکا برش‌هایی از آن به رسانه‌ها درز کرده است؛ از جمله ماجرایی که اوباما درباره سخنرانی مراسم تحلیف نقل و در آن به دریافت نامه محرمانه از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اشاره می‌کند.

 

در کتاب «سرزمین موعود» چنین آمده است: «در سخنرانی مراسم تحلیف گفته بودم مایلیم دستمان را سوی کسانی دراز کنیم که علاقه دارند مشت‌هایشان را باز کنند... پاسخ [آیت‌الله] خامنه‌ای در یک نامه محرمانه بی‌پرده بود: ایران هیچ علاقه‌ای به گفتگو و مذاکره مستقیم ندارد. رام امانوئل (رئیس وقت کارکنان کاخ سفید) وقتی متن نامه را دید، گفت «به گمانم نمی‌خواهد به این زودی‌ها مشتش را باز کند.» پاسخ دادم آنقدر باز می‌کند که به من انگشت [...] نشان بدهد.»

 

اوباما در ادامه به ماجرای تحریم‌های دولت جورج دبلیو بوش علیه تهران اشاره می‌کند؛ اینکه به لطف بالا رفتن قیمت نفت در بازار عملا تحریم‌های آمریکا کارکرد خود را از دست داده و اقتصاد ایران در حال رشد و شکوفا شدن بود. از این رو، تهران مذاکره را صرفا فرصت و تعهدی برای ادامه گفتگو می‌دانست و دولت وقت آمریکا کوشید متحدان خود را به گرفتن مواضع سخت‌تر در قبال تهران ترغیب و تشویق کند.

 

همشهری

ارسال نظر