به گزارش راهبرد معاصر؛ بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در سه ماه گذشته به دلیل تجربه ناکام تحریک آمریکا برای حمله به عراق در قبال تنش ایران و آمریکا دیپلماسی سکوت اتخاذ نمود و تلاش می‌کرد با لحن متفاوتی در مورد احتمال جنگ صحبت کند تا جامعه جهانی تصور نکنند او آمریکا را برای انجام اقدام نظامی علیه ایران تحریک کرده است. زیرا نتانیاهو به دلیل نقش خود در شروع جنگ عراق مورد انتقادات شدید قرار گرفته بود. در همین راستا، نتانیاهو به وزیران کابینه و مقامات ارشد رژیم صهیونیستی دستور داد که از موضع‌گیری علنی نسبت به بحران و تنش بین تهران – واشنگتن خودداری ورزند.
در حقیقت نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به چهار دلیل در ابتدای تنش ایران و آمریکا دیپلماسی سکوت اتخاذ کرد. نخست، در نظر گرفتن آینده روابط تل‌آویو با واشنگتن بود. شهروندان آمریکایی به طور سنتی، از جنگ بیزار هستند؛ از این‌رو دونالد ترامپ می‌کوشد دخالت جنگی آمریکا در جهان را محدود سازد. ولی اگر جنگ ناخواسته‌ای در خلیج فارس رخ دهد، این احتمال وجود دارد که پس از مرگ نخستین سرباز آمریکایی، انگشت اتهام به سمت رژیم صهیونیستی دراز شود و اعلام گردد که نتانیاهو بود که دولت ترامپ را به جنگ کشاند.
دلیل دوم در پیش گرفتن دیپلماسی سکوت به ترس نتانیاهو از شکست ترامپ در انتخابات آتی بازمی‌گردد. از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ در آمریکا، اوضاع به نفع بنیامین نتانیاهو تغییر پیدا کرد. ترامپ در سه سال گذشته با خروج از برجام و اعمال مجدد تحریم‌ها علیه ایران، انتقال سفارت آمریکا به قدس، پیگیری معامله قرن و تلاش برای تسریع روند عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با تل‌آویو و به‌رسمیت شناختن حاکمیت رژیم صهیونیستی بر جولان خدمات بزرگی به نتانیاهو و صهیونیست‌ها کرد. واقعیت آن است که ترامپ، شخص ایده‌آل نتانیاهو است به همین دلیل تل‌آویو از ریاست جمهوری مجدد دونالد ترامپ حمایت می‌کند. از این‌رو نتانیاهو خواهان آن نیست که با فشار علنی و رسانه‌ای کردن فشارها علیه ترامپ در حمله به ایران شانس پیروزی وی را در انتخابات آتی کاهش دهد.
دلیل سوم اتخاذ دیپلماسی سکوت به ترس رژیم صهیونیستی از عدم همکاری کشورهای عربی با ایالات متحده آمریکا در صورت ورود رژیم صهیونیستی در جنگ احتمالی با ایران بازمی‌گردد. روزنامه ایندپندنت در این رابطه نوشت که «ایالات متحده بیم دارد که اگر وارد یک درگیری نظامی با ایران گردد، هرگونه دخالت رژیم صهیونیستی در این جنگ و حمایت از آمریکا، به زیان دولت واشنگتن تمام خواهد شد و ممکن است مردم کشورهای عرب را علیه آمریکا خشمناک سازد و جان سربازان آمریکایی در منطقه را بیش از پیش به خطر بیاندازد.»
دلیل چهارم در پیش گرفتن دیپلماسی سکوت توسط نتانیاهو به ترس از انتقام و شکل‌گیری جبهه سه‌گانه: شمال (حزب‌الله لبنان)، شرق (سوریه) و غرب (جهاد اسلامی و حماس در غزه) علیه رژیم صهیونیستی باز می‌گردد. در واقع بنیامین نتانیاهو نگران بود که چیزی بگوید و آمریکا جنگ با ایران را آغاز کند و حزب‌الله لبنان، حماس و جهاد اسلامی نیز برای انتقام‌گیری رژیم صهیونیستی را هدف حملات خود قرار دهند. از همین‌رو نتانیاهو سعی کرد که در سطح رسانه‌ای اعلام کند که به دنبال تشدید تنش بین ایران و آمریکا نیست و در صورت وقوع جنگ احتمالی بین ایران و آمریکا، سیاست بی‌طرفی را اتخاذ خواهد کرد.
اما نتانیاهو طی یک ماه اخیر سیاست تهاجمی و تهدید را جایگزین دیپلماسی سکوت کرده است. رژیم صهیونیستی معمولاً به ندرت در مورد تجاوز نظامی علیه کشورها اظهار نظر می‌کند و معمولاً با گذشت زمان مسئولیت حملات را متقبل می‌شود اما طی یک ماه گذشته این سیاست تغییر کرده است. به عنوان مثال پیرامون حملات بامداد یکشنبه دمشق، نتانیاهو ضمن تأیید حمله به سوریه اعلام کرد: «ما با تلاشی بسیار موفق شدیم حمله طراحی شده از سوی سپاه قدس ایران و شبه‌نظامیان شیعه به اسرائیل را خنثی کنیم.... جمهوری اسلامی ایران هیچ جا مصون نیست.»
بنیامین نتانیاهو در جریان سفر به اوکراین اعلام کرده بود که «اسرائیل در هرجایی که بتواند منافع ایران را هدف قرار خواهد داد.» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در گفت‌وگو با رسانه «کان» نیز مدعی شد که «ایران در حال ایجاد پایگاه‌هایی در عراق، یمن، سوریه و لبنان علیه اسرائیل است.» او گفت که «اسرائیل در پاسخ به این اقدام در حال انجام عملیات‌هایی در عراق و برخی کشورهای دیگر از جمله سوریه است.»
پیش‌تر نیز نتانیاهو تهدید کرده بود که یک جنگ تمام عیار علیه غزه را آغاز خواهد کرد. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی پیش از آن نیز در اظهاراتی تهدیدآمیز مدعی شده بود که «ارتش منتظر چراغ سبز من برای انجام عملیات نظامی در غزه است؛ عملیاتی که در صورت عدم پایبندی حماس به آتش‌بس برای این جنبش دردآور خواهد بود.»
بنیامین نتانیاهو اخیراً در کمتر از ۲۴ ساعت، دو بار حزب‌الله لبنان را تهدید کرد. وی در جمع وزاری کابینه خود گفت که «اگر حزب‌الله جرأت کند و به اسرائیل حمله کند، ما ضربات مهلکی را به لبنان وارد خواهیم کرد».
حال این پرسش به ذهن متبادر می‌شود که چرا نتانیاهو به تاکتیک دیپلماسی سکوت پایان داده و سیاست تهاجمی را در پیش گرفته است. به خصوص که سیاست تهاجمی وی به انزوای سیاسی بیشتر ترامپ خواهد انجامید و ضمن تضعیف روابط واشنگتن - بغداد حضور نیروهای آمریکایی در عراق را چالش برانگیز خواهد ساخت.
واقعیت آن است که هدف نتانیاهو از اتخاذ سیاست تهاجمی و تهدید، آن هم در آستانه انتخابات کنست را می‌توان در راستای بهره‌برداری انتخاباتی تحلیل و ارزیابی کرد. چند روز گذشته، کلیپ انتخاباتی نتانیاهو منتشر شد. این کلیپ ثابت کرد که امنیت‌سازی، اصلی‌ترین محور رویکرد انتخاباتی اوست. «همراه با راستگرایان بمانید تا امنیت‌تان حفظ شود»، یکی از جمله‌های کلیدی این کلیپ بود. در حقیقت نتانیاهو به دنبال القاء این گزاره است که بیش از هر کس دیگری در میان ایجاد تشکل‌های حزبی قادر به تحقق امنیت اسرائیل است.
این اقدامات در واقع پاسخی به رقبای سیاسی او که وی را به ضعف در برابر حماس و حزب‌الله و فقدان نیروی بازدارندگی در برابر گروه‌های مقاومت متهم می‌کنند، می‌باشد. به خصوص که آویگدور لیبرمن اکنون نتانیاهو را به عنوان فرد ترسویی ترسیم کرده و می‌خواهد از او در راستای اهداف سیاسی خودش بهره‌برداری کند. لیبرمن، وزیر جنگ پیشین رژیم صهیونیستی اخیراً در واکنش به تهدیدات بنیامین نتانیاهو علیه حزب‌الله لبنان، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی را به سگی تشبیه کرد که فقط پارس می‌کند. لیبرمن در پی تنش اخیر با نوار غزه با انتقاد شدید از عملکرد نتانیاهو او را «رهبر ضعیف» خواند و تأکید کرد که «در حالی که نتانیاهو برای گرفتن عکس انتخاباتی به اوکراین رفته مردم ما در جنوب گروگان وضعیت امنیتی بی‌سابقه‌ای هستند.»
در حقیقت نتانیاهو برای خنثی کردن تبلیغات رقبای خود سیاست تهاجمی را در پیش گرفته است. به همین دلیل است که بعد از حمله به پایگاه آمرلی عراق ویدئویی تبلیغی منتشر کرد که تلویحاً حمله رژیم صهیونیستی به عراق را تأیید می‌کند. این ویدئو بخشی از سخنرانی نتانیاهو در جلسه اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد را شامل می‌شود. این اقدام نتانیاهو با مواضع سه ماه پیش او متفاوت است. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی طی سه ماه گذشته به طرز عجیبی از اظهارنظر درباره مسائل مرتبط با تنش بین تهران – واشنگتن خودداری می‌کرد، اما اخیراً برای تقویت جایگاه خود در انتخابات آتی، تصمیم گرفته تهدیدات و اتهامات علیه ایران و محور مقاومت را از سر بگیرد.