تعلیق الحاق کرانه باختری به دو دلیل برای بن زاید پیروزی محسوب نمی شود، اول این که الحاق قبلاً به حالت تعلیق درآمده بود. دلیل دوم این است که الحاق، دیر یا زود از سر گرفته می شود. بنابراین، بن زاید هیچ دستاورد واقعی یا حتی خیالی از رهگذر عادی سازی روابط نداشته است.
دستورکار بایدن همان تداوم سیاست دولت ترامپ است که خواهان بازگشت ایران به میز مذاکره تحت تحریم های شدید می باشد. مطمئنا مشاوران سیاست خارجی جو بایدن برای تعامل بخشی مجدد آمریکا و ایران باید وعده لغو تحریم ها را ارائه دهند.
نفوذ روزافزون چین در شرق آسیا و آفریقا، منافع ایالات متحده را به چالش كشیده است. خاورمیانه میدان نبرد دیگری است كه پكن می تواند از طریق ایران، هژمونی آمریکا را به چالش بکشد. این امر به ویژه از آنجا که توافق و پیامدهای آن فراتر از حوزه اقتصادی و روابط دو جانبه است، مهم می باشد. بنابراین توافق نامه در کنار سطح داخلی، از ابعاد منطقه و جهانی قابل توجهی برخوردار است.
پادشاهی ملک سلمان نشانگر یک شکل افراطی از قطبیت اجتماعی است که در آن تنها مجموعه کوچکی از افراد و عوامل که بسیار به سلطنت وفادار هستند سود خواهند برد. این روند در پادشاهی باعث افزایش اختلافات و کاهش وحدت خواهد شد. کاهش درامدهای نفتی، گسترش مخالفان داخلی و تهدیدات ناشی از اپیدمی کووید 19 باعث شده تا حکومت ملک سلمان هرگز تیره و تارتر از اکنون نباشد.
تنش های فزاینده بین آمریکا و چین و اختلافات مرزی بین چین و هند، بینش ارزشمندی را در مورد تحولات جدید ژئوپلیتیکی در آسیا ارائه کرده است. به نظر می رسد که سیاست فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران، تهران را به آغوش چین سوق داده و ضرر استراتژیک قابل توجهی را برای متحد دیرینه خود یعنی هند ایجاد کرده است.
اسرائیل رژیمی نیست که کمک های بشردوستانه ارائه دهد، بلکه باعث فجایع بشردوستانه می شود. این رژیم بر روی استخوان ها و جمجمه های فلسطینی ساخته شده و هزاران سال در فلسطین زندگی می کند و آنها را به قتل می رساند. من مانند اکثر مردم در جهان معتقدم که اسرائیل چهره انسان دوستانه ندارد. هنگامی که کمک های بشردوستانه را پیشنهاد می کند، مطمئناً هدف دیگری مانند جمع آوری اطلاعات در بیروت را در ذهن دارد.