چرا ارتش صهیونیستی به خاک سوریه تجاوز کرد؟

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ فروپاشی سریع حکومت بشار اسد یکی دیگر از رویدادهای دراماتیک و شاید آخرین رخداد مشابه در چرخه تحولات ژئوپلیتیکی باشد که از هفتم اکتبر 2023 میلادی تاکنون غرب آسیا را تحت تأثیر قرار می دهد و پیامدهای منطقه ای و بین المللی دارد. برجسته ترین و خطرناک ترین نقطه عطف تحولات اخیر ترور سیدحسن نصرالله، دبیرکل فقید حزب الله بود که شهادتش به تعبیر ناظران، ضربه سختی به محور مقاومت وارد کرد که درنهایت باعث شد از نظر راهبردی موقعیت محور آمریکایی-صهیونیستی نسبت به محور مقاومت ارتقا یابد.

صرف نظر از مقاومت و فداکاری رزمندگان مقاومت لبنان در جبهه جنوبی، زمانی که آنها موفق به پیشروی و زمینگیر کردن دشمن صهیونیستی شده بودند، با توطئه غرب ورق برگشت دو تحول رخ داد: نخست، آتش بس شکننده مقاومت با دشمن صهیونیستی و دوم، تلاش دشمن صهیونیستی برای دور کردن لبنان از خط ارتباطی سوریه.

ترور دانشمندان سوری فصل دیگری از جنایت صهیونیست هاست که در سایه هرج و مرج در دوره انتقالی سوریه و با تسلط تروریست های «تحریرالشام» و مخالفان سوری رقم خورد

رژیم صهیونیستی تحول دوم را با حمایت از تروریسم و ایجاد هرج و مرج سیاسی و نظامی که درنهایت باعث سقوط دمشق شد، رقم زد. صهیونیست ها پس از سقوط حکومت سوریه به داخل خاک این کشور نفوذ کردند و از ریف دمشق در 25 کیلومتری غرب پایتخت در جاده قدیمی دمشق-بیروت واقع در دامنه رشته کوه شرقی لبنان به دیماس (منطقه مسکونی در سوریه واقع در شهر قدیسا ) رسیدند.

ناگفته نماند اطلاعاتی درباره فرود بالگردهای آمریکایی و صهیونیستی در چند نقطه از رشته کوه های قلمون واقع در حومه دمشق و هلی برن نظامیان آمریکایی و صهیونیست به پایگاه های نظامی سوریه در آن منطقه وجود دارد. همه این موارد در کنار حمله نیروی هوایی ارتش صهیونیستی به زرادخانه و تأسیسات نظامی ارتش سوریه در مدت سه روز نشان می دهد صهیونیست ها قصد دارند تمامی هواپیماهای جنگی، تانک ها، سامانه های پدافند هوایی و شناورهای دریایی سوریه، کارخانجات تولید تسلیحات پیشرفته و تأسیسات مشکوک را منهدم کنند.

ترور دانشمندان سوری فصل دیگری از جنایت صهیونیست هاست که در سایه هرج و مرج در دوره انتقالی سوریه و با تسلط تروریست های «تحریرالشام» و مخالفان سوری رقم خورد. هدف صهیونیست ها کسب اطمینان از دو موضوع است؛ نخست، اینکه تسلیحات سوریه به دست محور مقاومت نیفتد و دوم، اینکه در آینده خطری احتمالی از جانب حکومت سوریه متوجه رژیم صهیونیستی نشود.

نکته قابل توجه اینکه همه این تجاوزات در سایه سنگین سکوت تحریرالشام و مخالفان سوری انجام می شود و حاکمان جدید سوریه حتی در این زمینه بیانیه محکومیتی صادر نکرده اند؛ گویی آنچه صهیونیست ها نابود می کنند، تأسیسات دشمن است و دولت سوریه مالک آنها نیست.

در هر صورت اهداف و دلایل عملیات رژیم صهیونیستی در خاک سوریه متعدد و مهم ترین آنها عبارتند از:

1. بسته شدن دائمی مسیر پشتیبانی زمینی و هوایی ایران در سوریه برای حمایت از حزب‌الله و حماس. علاوه بر اهمیت جغرافیایی، لجستیکی و راهبردی ای که سوریه برای ایران دارد، موقعیت این کشور در حاشیه دریای مدیترانه نقش بازدارنده ای برای مقاومت در برابر موجودیت رژیم صهیونیستی دارد. دشمن صهیونیستی به دنبال بستن تونل‌هایی است که اعتقاد دارد در امتداد مرزهای شرقی لبنان با سوریه گسترش یافته اند. می خواهند قبل از پایان یافتن آتش بس 60 روزه، جلوی ادامه حملات مقاومت را در امتداد مرزهای شرقی لبنان بگیرند و اطمینان حاصل کنند در آستانه ورود دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا به کاخ سفید و نیز انتخاب رئیس جمهور جدید لبنان تحرکات دیگری رخ نمی دهد. رژیم صهیونیستی می خواهد القا کند با خلع سلاح مقاومت، حزب الله لبنان را در شمال لیتانی محاصره کرده است.
   

   همه از شکست بشار اسد و پیروزی مخالفان، از سقوط دمشق و تسلط «نیروهای حامی مردم» می گویند؛ ولی در کنار شیرینی رهایی از اسد، مبارزه با دشمن صهیونیستی را گویی فراموش کرده اند

2. شاخص‌ها نشان می‌دهند مخالفان سوری عمدتاً ماهیت افراط گرا دارند. با وجود حمایت رژیم صهیونیستی از برخی مخالفان سوری، صهیونیست ها نسبت به تحولات سوریه و رفتار حکومت جدیدی که در حال شکل‌گیری است، احساس نگرانی می‌کنند، زیرا هنوز مشخص نیست آیا این کشور متعهد به حفظ وضع موجود در جولان اشغالی خواهد بود یا ممکن است (در حکومت بعدی) جبهه مقاومت دیگر برای بازگرداندن منطقه اشغال شده از سال 1967 میلادی راه اندازی کند.

مردم سوریه دو بار مورد ظلم قرار گرفته اند، یک بار در حکومت سابق و دیگری در حکومتی که در حال شکل گیری است و ما از درونش باخبریم. همه از شکست بشار اسد و پیروزی مخالفان، از سقوط دمشق و تسلط «نیروهای حامی مردم» می گویند؛ ولی در کنار شیرینی رهایی از اسد، مبارزه با دشمن صهیونیستی را گویی فراموش کرده اند.