مضمون نامه محرمانه رهبر انقلاب به اوباما چه بود؟-راهبرد معاصر
توضیحات سردار جلالی درباره تشکیل «فرماندهی ارشد پدافند غیرعامل نفتی» لایحه عفاف و حجاب آماده ابلاغ برای اجرا است هدیه رهبر انقلاب به یکی از غرفه‌داران نمایشگاه کتاب+ عکس محسن رضایی: در بخش اقتصاد نیاز به تحول جدی داریم سردار سلامی: ملت ما تحریم را به فرصتی برای پیشرفت تبدیل کرد طحان نظیف: مجلس قوی قانونی را تصویب می کند که با اسناد بالادستی تطابق دارد منتخبان اولویت‌های مجلس دوازدهم را در فراکسیون گام دوم مطرح کردند رهبر انقلاب از نمایشگاه کتاب بازدید کردند+ عکس سردار حسنی آهنگر: عملیات «وعده صادق» بزرگترین پیشران برای نقطه عطف آینده دانست رئیس جمهور قانون تشکیل سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی را ابلاغ کرد رهبر انقلاب: یکی از وظایف بزرگمان این است که ائمه را به دنیا معرفی کنیم دریادار سیاری: تغییر سبک زندگی از برنامه‌های دشمن در حوزه جنگ نرم است وعده صادق، اصلاح‌طلبان و امان نامه رضا پهلوی واکنش مجلس به پیشنهاد تعطیلی شنبه و کاهش ساعت کاری کارمندان صعود ۸ پله‌ای دانشگاه شریف در رتبه‌بندی آسیایی تایمز ۲۰۲۴

مضمون نامه محرمانه رهبر انقلاب به اوباما چه بود؟

باراک اوباما در بخشی از کتاب تازه خود «سرزمین موعود» به ماجرای نامه محرمانه رهبر معظم انقلاب به خود اشاره و محتوای آن را بازگو کرده است.
تاریخ انتشار: ۲۰:۰۱ - ۲۹ آبان ۱۳۹۹ - 2020 November 19
کد خبر: ۶۷۴۳۹

به گزارش راهبرد معاصر همزمان با انتشار کتاب خاطره های رئیس جمهوری پیشین آمریکا برش‌هایی از آن به رسانه‌ها درز کرده است؛ از جمله ماجرایی که اوباما درباره سخنرانی مراسم تحلیف نقل و در آن به دریافت نامه محرمانه از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اشاره می‌کند.

 

در کتاب «سرزمین موعود» چنین آمده است: «در سخنرانی مراسم تحلیف گفته بودم مایلیم دستمان را سوی کسانی دراز کنیم که علاقه دارند مشت‌هایشان را باز کنند... پاسخ [آیت‌الله] خامنه‌ای در یک نامه محرمانه بی‌پرده بود: ایران هیچ علاقه‌ای به گفتگو و مذاکره مستقیم ندارد. رام امانوئل (رئیس وقت کارکنان کاخ سفید) وقتی متن نامه را دید، گفت «به گمانم نمی‌خواهد به این زودی‌ها مشتش را باز کند.» پاسخ دادم آنقدر باز می‌کند که به من انگشت [...] نشان بدهد.»

 

اوباما در ادامه به ماجرای تحریم‌های دولت جورج دبلیو بوش علیه تهران اشاره می‌کند؛ اینکه به لطف بالا رفتن قیمت نفت در بازار عملا تحریم‌های آمریکا کارکرد خود را از دست داده و اقتصاد ایران در حال رشد و شکوفا شدن بود. از این رو، تهران مذاکره را صرفا فرصت و تعهدی برای ادامه گفتگو می‌دانست و دولت وقت آمریکا کوشید متحدان خود را به گرفتن مواضع سخت‌تر در قبال تهران ترغیب و تشویق کند.

 

همشهری

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده