در استقبال از سوالات رستمی و پیشنهاد به صدا و سیما
به گزارش راهبرد معاصر؛ امیرحسین رستمی در برنامه شب گذشته شبکه یک سیما ادعاهائی مطرح کرد که در نهایت منجر به نیمه کاره ماندن برنامه شد و امروز نقل آن در میان شبکه‌های اجتماعی به صورت گسترده دست به دست می‌شود.
شبهات مطرح شده حرف جدیدی نبود. سیاهه‌ای از اتهاماتی که مدتهاست رسانه‌های سعودی و انگلیسی مطرح می‌کنند و احتمالا در ذهن برخی از هم وطنان نیز به صورت شبهه مطرح است.
البته این شبهات بار‌ها پاسخ داده شده است تا جائکیه برخی از آن‌ها را ضدانقلاب نیز مدتی است تکرار نمی‌کند. با این حال جا دارد مجدد نیز طرح و توضیح داده شود. پیشنهاد می‌کنیم صدا و سیما از همین سلبریتی‌ها دعوت کند تا این شبهات را در مواجهه با یک کارشناس سیاسی مطرح کنند و مخاطبین محترم نیز قضاوت کنند. چه آنکه اگر همین دیشب نیز مجری برنامه مختصری به موضوعات روز مسلط بود نیازی به قطع سراسیمه برنامه وجود نداشت.
مناسب است به این بهانه شبهات مطرح شده در برنامه دیشب را همراه با توضیحات آن برای چندین بار مرور کنیم.
گفتند وزارت بهداشت در کنترل کرونا کوتاهی کرده است. دقیقا مبنای این ادعا چیست؟ باید چه می‌کردند که نکردند؟ دقیقا کدام کشور چه کرده است که الگوی این بازیگر محترم است؟ آیا ۱۶۲ کشور دیگر نیز اهمال کردند؟ اگر اغلب کشور‌ها بنا بر گزارش‌های رسمی رسانه‌های خودشان و سازمان جهانی بهداشت پنهانکاری کرده اند، مسئولین وزارت بهداشت دو ساعت بعد از مطلع شدن خبررسانی کردند. اینکه قبل انتخابات چنین خبری با علم بر اثرگزاری بر مشارکت منتشر می‌شود گواه صداقت نیست؟ رسانه‌های داخلی و مسئولین را باور ندارند، تائید و گزارش سازمان بهداشت جهانی هم ملاک نیست؟
گفتند چرا یک شهر و کشور قرنطینه نشد. چه کسی گفته قرنطینه جواب می‌دهد؟ چه کسی گفته تنها همین راه است و جز این نیست؟ اگر قرنطینه جواب می‌داد چرا چین با حکومت نظامی و برقراری سنگر در شهر نتوانست ویروس را کنترل کند؟ چرا ایتالیا قرنطینه کرد وبعد نیمه کاره و ناقص رها کرد؟ چرا جواب نگرفت؟ چرا بقیه کشور‌ها همراهی نکردند؟ اگر مختصری اخبار مواجهه کشور‌ها با کرونا را مرور می‌کردند چنین ادعائی نداشتند.
گفتند چرا پرواز‌های ماهان لغو نشد. کدام پرواز؟ چرا بدون بررسی سیاهه‌های ضدانقلاب را تکرار می‌کنیم؟ ماهان تنها با درخواست وزیر بهداشت و سازمان هواپیمایی کشوری مبنی بر بازگرداندن دانشجویان نخبه و هم‌وطنان ایرانی گرفتار آمده در چین، مبادرت به انتقال دانشجویان در شرایط خاص و ویژه پزشکی نمود که مشخص شد هیچ‌یک از دانشجویان و پرسنل پروازی مبتلا به کرونا نشده اند. پرواز‌های دیگر نیز هیچ کدام مسافرتی نبوده است و ده‌ها تن اقلام پزشکی شامل کیت‌های تشخیصی، لباس‌های محافظتی، تیم پزشکان متخصص چینی، دستگاه اکسیژن‌سنج، دستگاه اکسیژن‌ساز و سایر اقلام پزشکی و دارویی را از مبدأ چین و با رعایت ضوابط سازمان بهداشت جهانی به ایران منتقل کرده است. نباید انجام می‌داد؟ اگر این تجهیزات وارد ایران نمی‌شد عوابقش را چه کسی پاسخگو بود؟
در نهایت از فیلترینگ هم گفتند. عجیب است که کسی برای سلامتی جسم افراد معتقد به قرنطیه و اجبار و نظامی گری است برای سلامت امنیت فکری و جسمی مردم فیلترینگ را منکر می‌شود. آنهم در چنین شرایطی که به گواه شرایط موجود، رسانه‌های خارجی و ضدانقلاب کمر بستند بر تلفات بیشتر کرونائی در ایران. درباره فیلترینگ حرف زیاد است و پیشتر نیز به کفایت گفته شده است.
اما بدترین بخش سخنان جائی بود که گفت اگر مردم ایران شبیه مردم دنیا فروشگاه‌ها را غارت نکردند، بدلیل فقر و بی پولی است. این میزان شیفتگی به بیرون از ایران و انقدر خودحقیرپنداری باور پذیر نیست. کمتر پیش می‌آید یک نفر انقدر خود و ملت را حقیر بداند که نقاط مثبت رفتار و سبک زندگی مردمش را هم اینطور زشت و زننده تصویر کند.
آب نیست وگرنه بازیگرای مرد شناگر ماهریند